I need a rest! ชั้นก็แค่อยากพักแค่นั้นเอง

ชีวิตของยัยลินเด็กสาวตัวน้อยๆ 555 เข้าเลขสองกลางๆ ทำงานออฟฟิศทั่วไปเริ่มมาถึงจุดเปลี่ยนเนื่องจากทำงานมากไปหัวหน้าเพื่อนรักเลยให้ใช้วันหยุดไปพักร้อนยาวๆๆๆๆๆๆ ดูเหมือนจะยาวมากเพราะตื่นมาอีกทีชั้นก็อายุ 50!!! และแถมฟรีระบบด้วย เยี่ยม! ทีนี้ชั้นคงได้พักยาวๆเลย ตื่นมาก็เกษียณแล้วซะงั้น
        

เรื่องนี้จะเป็นเรื่องที่แต่งไปแบบเรื่อยๆ มีปมหลายๆ อย่างที่จะค่อยๆ คลายหรือยุ่งเหยิงกว่าเดิมในขณะที่เรื่องดำเนินไป ไรท์ชินกับการแทนตัวเองว่า “ชั้น” มากเลยให้ตัวละครหลักอย่างลินใช้คำนี้ในการแสดงถึงตัวเอง ลินได้ย้อนเวลาและมีระบบ ถึงลินจะขี้หลงขี้ลืมไปบ้าง แต่ลึกๆ แล้วลินก็เชื่อว่าสิ่งที่ลินลืมไป มันจะดีกับทุกๆ คนถ้าลินแค่ลืมมันตลอดไป ในบางครั้งเมื่อเราได้อะไรมาง่ายๆ เรามักไม่ให้คุณค่ากับมัน และวันนึงเมื่อมันไม่อยู่กับเราแล้ว มันก็สายเกินไปที่จะได้มันกลับมา แต่นั่นก็เป็นส่วนนึงของชีวิต ไม่มีอะไรแน่นอน ณ วันนึง สิ่งที่คิดว่าหายไปอาจกลับมาก็ได้ และในบางครั้งรอยแผลเป็นจากเรื่องราวต่างๆ ก็ทำให้ชีวิตมีสีสัน ที่บอกว่าอยากพัก…อาจจะแค่อยากพักซักพัก เพื่อมีพลังมากพอที่จะไปต่อก็เป็นได้ 

บางครั้งอย่าว่าแต่จะให้ใครมาเข้าใจเราเลย เราก็ไม่ค่อยเข้าใจตัวเองเหมือนกัน

---

อิมเมจตัวละครจะมาหลังจบตอนที่ 50 ขึ้นไป ช่วงนี้ก็ใช้จินตนาการสุดล้ำกันไปก่อนนะ

ไรท์จะพยายามอัพวันละตอน และหยุดทุกวันเสาร์อาทิตย์ 

Twitter:  @whitemist24  #ineedarest